- ailəsiz
- без семьи.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
ailəsiz
Смотреть что такое "ailəsiz" в других словарях:
ailəsiz — sif. Ailəsi, külfəti olmayan, arvad uşağı olmayan, evli olmayan. Evsiz, ailəsiz məhəbbətmi var? S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ailəsizlik — is. Ailəsi, külfəti, arvaduşağı olmama, ailəsiz adamın halı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ailə — is. <ər.> 1. Ata anadan, uşaqlardan, nəvələrdən və yaxın qohumlardan ibarət olub, bir yerdə yaşayan adamların hamısı; külfət. Ailə başçısı. Ailə saxlamaq. Ailə üzvü. Ailə tərbiyəsi. Ailə həyatı. Ailə vəziyyəti. – <Qətibə:> Ailəmizə üz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ailəcanlı — sif. Öz ailəsini çox sevən, onun qeydinə qalan, ailəsinə yaxşı baxan. Ailəcanlı kişi. – <Müəllim:> Qonşu, görürəm, siz doğrudan da əsil qayğıkeş, ailəcanlı bir yoldaşsınız. M. C.. Həmişə evcanlı, ailəcanlı; Kişilər xoş gəlir çox qadınlara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
idarəsiz — sif. 1. Rəhbəri, başçısı, idarə edəni olmayan. İdarəsiz ailə. 2. İsrafcıl, qənaətə riayət etməyən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzubət — ə. ailəsiz həyat; kəbinsizlik ə. dadlılıq, ləzzət, şirinlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
külfətsiz — sif. Külfəti, ailəsi olmayan, arvad uşağı olmayan, evli olmayan; ailəsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərsiz — sif. Əri olmayan, dul. Ərsiz qadın. – Bir bölük atlar; Çəməndə otlar; Ərsiz arvadlar; Bu balama qurban. (Bayatı). Mən <qızın> ailəsiz, ərsiz z., çocuqsuz olduğunu zənn edirdim. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
